سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت 
سرها در گریبان است 
كسی سر بر نیارد كرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را 
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند 

كه ره تاریك و لغزان است 

وگر دست محبت سوی كسی یازی 
 به اكراه آورد دست از بغل بیرون 

 كه سرما سخت سوزان است 

نفس ، كز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریك 
 چو دیدار ایستد در پیش چشمانت 
نفس كاین است ، پس دیگر چه داری چشم 
ز چشم دوستان دور یا نزدیك ؟
 مسیحای جوانمرد من ! ای ترسای پیر پیرهن چركین 

هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی 

دمت گرم و سرت خوش باد 
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم 
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور 
 منم ، دشنام پس آفرینش ، نغمه ی ناجور 
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان بیرنگ بیرنگم 
بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم 
حریفا ! میزبانا ! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد 
 تگرگی نیست ، مرگی نیست 
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است 
من امشب آمدستم وام بگزارم
 حسابت را كنار جام بگذارم 
چه می گویی كه بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟
فریبت می دهند ، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست

حریفا ! گوش سرما برده است این ،

یادگار سیلی سرد زمستان است

و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده 
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است 

حریفا ! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یكسان است 

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت 
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان 
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین 
درختان اسكلتهای بلور آجین 
زمین دلمرده ، سقف آسمان كوتاه 
غبار آلوده مهر و ماه 

زمستان است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: